گیاه بابونه

گیاه بابونه، جزء خانواده گیاهان تیره کاستیان (مینای چمنی) هستند. این گیاه در فصل تابستان روی یک سطح و در بالای ساقه می روید .که در طب سنتی در درمان از دو نمونه از این گیاه استفاده می شود. نمونه های بابونه آلمانی و بابونه رومی در دمنوش و … استفاده می شود. همچنین دیگر نمونه های این گیاه به عنوان نمونه اروپایی (بابونه گاوی) درمان کننده انواع بیماری های التهابی و درمان کننده میگرن استفاده می باشد. این گیاه با توجه به گلبرگ های سفیدی که دارد و عطر تندی که از خودش تراوش می کند به راحتی قابل تشخیص است.

بابونه را می توان دارویی برای جلوگیری از اضطراب و افسردگی،گوارش غذا،کمک به سلامت پوست،کاهش و رفع سیاهی دور چشم، جوان سازی پوست ، جلوگیری از مشکلات قلبی دانست .درمان کننده مشکلات قاعدگی. این گیاه به دلیل داشتن قدرت ضد التهابی و جلو گیری کننده از اختلالات عضلانی تأثیر بسزایی در معده دارد به همین دلیل درمان کننده زخم و گاستریت معده است. علاوه بر این این گیاه با داشتن انتی بیوتیک های زیادی که روی کاهش اشتها،افزایش ترشح شیره گوارشی ،کمک به بهبود خواب ،کمک به هیدراته شدن بدن ،کاهش استرس و اضطراب کمک می کند.

از احتیاطات و مضررات بابونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• به دلیل هم خانواده بودن با افتابگردان برای کسانی که آلژی دارند توصیه نمی شود.
• در برخی موارد موجب خستگی و خواب آلودگی می شود.
• می تواند در نوزادان موجب استفراغ و سرگیجه یا بیماری بوتولیسم شود.
• از دو هفته قبل از عمل جراحی مصرف نشود.